Mijn mooiste project is wel het verduurzamen van ons eigen huis: een voormalig boerderijtje van rond 1900.

We hadden al de nodige ervaring met na-isolatie van woningen, maar zo’n oud huis geeft weer heel andere uitdagingen. Want niks is recht, er is geen kruipruimte, geen spouw en je wilt vasthouden aan die authentieke uitstraling.

Dakisolatie aan de binnenzijde

Onze eerste klus was het isoleren van de grote (hooi-)zolder, vanaf de binnenkant. De vorige bewoner had al een begin gemaakt, met PIR-isolatieplaten. Dus zijn we hiermee verder gegaan. Het is prima gelukt, al zouden we een volgende keer voor een meer flexibel materiaal kiezen. Want niks is recht en het was nog een hele klus om de isolatie overal goed aan te laten sluiten op de balken. Met 8 cm isolatieplaat, afgedekt met een dampremmende laag en gipsplaten, is het nu een heerlijke woonzolder.

Beton-op-zand-vloer

Op de begane grond hebben we het gedeelte van de voormalige stal opnieuw ingedeeld, waarbij we de buitenmuren nageïsoleerd hebben door aan de binnenkant voorzetwanden te maken. Een grote tegenvaller was hier de optrekkende kou uit de oude ‘beton op zand’-vloer. Na drie jaar ‘niet echt behaaglijk’ hebben we deze vloeren alsnog laten vervangen door nieuwe, geïsoleerde vloeren met vloerverwarming. Dat leverde weer nieuwe uitdagingen en inzichten op. Zoals bijvoorbeeld de binnenmuren die alsnog gefundeerd moesten worden, met toepassing van koudebrugonderbrekers.

Nieuwe voorzetmuren

Omdat het huis nauwelijks ventilatievoorzieningen heeft, hebben we twee ‘decentrale muurventilatoren met warmteterugwinning’ aangeschaft, voor in de woonkamer en -keuken. Bij het maken van het gat in een van de buitenmuren, bleek hier een tweede binnenmuur gecreëerd te zijn met een paar centimeter ‘piepschuim‘ in de spouw. Wij dachten een PIR- of PUR-plaat aan te treffen van de vorige bewoner, het bleek een stukje na-isolatie uit de jaren ’60 of ’70. We proberen voor alle muren een minimale isolatiewaarde van Rc = 3,5 te halen. Daarom hebben we de voorzetmuren in de woonkamer afgebroken en opnieuw opgebouwd. (zie blog)

Isolerende kozijnen

En dan hebben we nog wat oude, slechte kozijnen met gewoon dubbel glas. Na lang dubben hebben we gekozen voor nieuwe houten kozijnen met HR++-glas. Hout is een duurzaam product waarin veel CO2 is vastgelegd. In ons huis blijft deze CO2 naar ik hoop nog vele tientallen jaren opgeslagen. De nieuwe kozijnen zijn bovendien weer als vroeger, met ‘schuiframen’. Als schuiven ze gelukkig niet meer, het is nep. Maar wel heel stijlvol. Aan de buitenkant zitten luiken, ook ‘net als vroeger’. Dit om in de zomer de warmte van de zon buiten te houden: de goedkoopste en effectiefste manier van koelen. En ook in de winter gaan ze ‘s avonds dicht.

Warmtepomp-klaar?

We zijn dus nog volop in de fase van zeg-maar ‘warmtepomp-klaar’ maken. Op de schuur liggen al zonnepanelen die genoeg opwekken voor ons huidige elektriciteitsgebruik. Er is nog ruimte voor extra panelen voor een toekomstige warmtesysteem. Wat dat gaat worden weten we nog niet. Er zijn nog zoveel ontwikkelingen, die we dan ook met veel interesse volgen. Eerst nog wat laatste isolatieklussen en zo het hele huis een goed sluitende jas te geven. Voor zover dat lukt voor deze eeuwling. Want zoals een nieuwbouwhuis momenteel geïsoleerd wordt, zo zal het natuurlijk nooit kunnen worden.